Melbourne Tasmanië en de bushfires

Met heel veel nieuwe foto's 

DAG 29, vrijdag 25 januari 2019 , gereden 5,1 km
Totaal gereden deel 1: 4503,1 KM
Vanmorgen vroeg opgestaan, het is lekker koel in de camper mooi om de laatste spulletjes te doen. Om 8.15 rijden we van deze fijne camping weg. Heerlijk zwembad twee keer gezwommen dan houd je het wel uit bij deze extreme hittegolf. We kregen zelfs een link toegestuurd dat de hittegolf ook Het AD heeft gehaald. Het inleveren van de camper gaat snel. En als we klaar zijn lopen we naar het vliegveld dat is maar 1,2 km. We zijn vroeg maar met deze hitte prima op het vliegveld verblijven. Om 12 .50 uur ( iets te laat) vertrekken we naar Melbourne. Een behoorlijk schuddende vlucht , misschien komt dat door de hoge temperatuur en de harde wind. De landing was prima. We nemen een taxi naar het hotel, lekker snel in de stad en om 15 30 liepen we al in het centrum. Ons hotel ligt perfect. WE lopen de stadsroute door steegjes en langs bijzondere winkeltjes (tip van de plaatselijke  vvv) we lopen ook het festivalterrein op van de Australian Open. Het lijkt wel een soort Volvo Ocean Race terrein. Het leeft hier echt en het is erg druk. Mensen kijken de hele dag door tennis op gesponsorde strandstoelen op het plein naar een giga groot scherm. We wandelen naar de supermarkt voor wat   spulletjes voor het ontbijt morgen. In de hotels een prima ontbijt hoor, maar meer dan drie kwart eten wij niet. Het lijkt wel een warme maaltijd morgens vroeg. Op de kamer hebben we ook thee en koffie gekregen. Prima dus. Morgen weer een dag .

DAG 30, zaterdag 26 januari 2019 Australia Day
We kunnen een keertje uitslapen, alle festiviteiten beginnen pas om 10.30 uur en is hier om de hoek bij het Stadhuis. We lopen om 10.25 het hotel uit en staan bijna eerste rang bij de vlagceremonie. Na de vlagceremonie volgt de parade van allerlei groepen. Van starwars tot oude fietsen, van travestieten tot mooi gekleden Tibetanen. Australia Day is een nationale feestdag vergelijkbaar met Koningsdag of Canada day. We kijken de parade af en gaan daarna de stad in en lopen nog wat steegjes door van de stadswandeling. Maar wat een winkels hebben ze hier zeg. Het is gewoon teveel. Na de hele dag lopen heeft Ag het om 17 uur gehad. We nemen een take away pasta mee naar het hotel en gooien onze sandalen uit. We hebben de puf niet meer voor het vuurwerk en onze vlucht gaat morgen al om 8 uur naar Tassie. Zo noemen de Aussies (Australiërs ) Tasmanie.

DAG 31, zondag 27 januari 2019, gereden 115 km
We hebben toch maar de finale Australian Open gekeken en zagen Naomi Osaka er met de winst vandoor gaan. Als we niet zo vroeg op moesten en niet zo moe waren van de hele dag de stad lopen hadden we naar de grand slam festivalterrein gegaan en daar gekeken. Maar zo was het ook goed. Om 5 uur ging de wekker en om 6 uur de taxi om ons naar het vliegveld te brengen. Het inchecken en de koffers gingen vlot. Net als de fijne vlucht van 55 minuten naar Hobart. Van het vliegveld is het 10 minuten lopen naar Maui camper en binnen no time hadden we onze camper. We controleren of alles werkt en we gaan snel op weg naar de Coles voor de boodschappen. Ook dat ging supersnel. Tijd genoeg om nog dingen te bezichtigen vandaag. De eerste dag staat het Tasman Peninsula op de lijst. Het mooie uitzicht over Pirates Bay de Tasman Arch, Devils Kitchen en de Tasman Blowhole we hebben ze allemaal bekeken. Mooie kusten ook hier weer met de meeste vreemde vormen en golven die opspuiten als ze de rotsen raken. We rijden naar Port Arthur hier is een historische site, een soort openlucht museum waar vroeger gevangenen werden bewaard een oude kerk, ziekenhuis enz. Wel 30 gebouwen die je kan bezichtigen. Vast interessant maar niet echt ons ding. We rijden nog naar de Remarkable Cave. Ag vind het er stinken, zegt Den nog, dat is de handleuning van alle trappen naar beneden van de Cave, ziet Ag ineens een rottende zeeleeuw. BAH. Maakt Den er nog een foto van ook. Nu is het tijd voor de camping. Op ons gemakkie richten we de camper in en maken alles nog eens extra schoon met ons eigen luchtje. En als het klaar is gaan we weer lekker ouderwets Hollands eten.

DAG 32, maandag 28 januari 2019, gereden 179,9 km
Dat heb je wel eens zo'n dag waar alles mis lijkt te gaan. Dat was vandaag, maar gelukkig komt alles toch nog goed. De dag begint met het nagaan van de alerts op de website van de Tasmanian Fire. Er zijn veel bosbranden, we houden dus scherp in de gaten waar we wel en niet naar toe kunnen. Gelukkig doet de politie dat ook en sluit eventueel wegen. Waarschijnlijk moeten we een alternatief zoeken omdat we het westen niet aankunnen doen. Gelukkig is hier veel te zien, dus alternatieven genoeg. Maar goed Ag deed vanmorgen de afwas en dacht te besparen op het water. De halve waterkoker gebruikt en de rest van het hete water kunnen we wel gebruiken voor de koffie, dacht ze. Nou, dat heeft ze geweten na 10 minuten rijden horen we een klap. Jullie snappen het al, vergeten de waterkoker achter slot te zetten. Bed zeiknat, tassen in de bank nat en het laken nat. Den stopt bij de eerste de beste parkeerplaats. Gelukkig heeft Den altijd touwtjes voorhanden en binnen no time hing het dekbed en het laken aan de waslijn in de camper. De natte kussens tegen het raam aan gezet in de hoop dat die vanavond weer droog zijn. Na alle ellende nemen we een bakkie koffie aan een mooie baai, waar de plaatselijke bevolking met het lage water waarschijnlijk mossels aan het rapen zijn. Wat gebeurt er? Is de appelmoespot in de ijskast omgevallen, de deksel zat er niet goed op. Kunnen we alles van de appelmoes ontdoen. Nou het moet niet gekker worden. We rijden richting Swansea waar onze camping is, we besluiten behalve de prachtige baaien vandaag maar niet veel te ondernemen. Misschien eindelijk een keer de mooie zee in. Het is hier prachtig. We zwemmen wat heen en weer in de baai met onze duikbrilletjes, ziet Den ineens de meeuwen duiken, wat denk je een school dolfijnen zwemt voor bij en komen ook nog eens terug. Nou dat maakt alle ellende wel weer goed. We spoelen het zout nog even af in het zwembad en gaan weer terug naar de camper met uitzicht op deze baai. Wie weet vanavond komt de groep nog een keer langs.

DAG 33, dinsdag 29 januari 2019, gereden 134 km
Vandaag staat een van de mooiste wandelingen op het programma. Wineglas bay- Hazard  Beach circuit. Een 12 km wandeling met een pittig stuk aan het begin (dat dachten we althans). We moeten nog een uurtje rijden naar het Freycinet NP dus we gaan vroeg op pad. Nadat we eerst nog een bakkie nemen, Den de plaatselijke wallabi een knuffel geeft en ons goed hebben ingesmeerd, gaan we op pad. Het zou vanmiddag over de 30 graden wórden. Binnen 45 minuten staan we al bij het uitzichtpunt over wineglas bay. En hoe we ook kijken we zien er geen wijnglas in. Misschien komt het omdat we zelf niet drinken. Maar dan komt de zware tocht naar het strand. Meer dan 1000 treden naar beneden en dat is best zwaar. Af en toe nemen we een pauze. Eenmaal beneden gaat de tocht via een boswandeling naar Hazard beach. Best mooi en goed te doen. Je kan er zwemmen maar dat doen wij niet. Aan het einde van het strand eten we onze boterhammen op en drinken nog wat water. We hebben 1,5 liter water per persoon bij ons. Maar dan begin het. De tocht is redelijk vlak maar de temperatuur en het gebied. Soms geen schaduw en dan is de hitte de spelbreker. Ag krijgt steeds meer moeite met deze temperatuur en doet het heel rustig aan. Bij elk schaduwplekje een korte stop en wat drinken. Fijn dat we zoveel mee hebben, maar het water is inmiddels lauw. Na 5,5uur eindelijk de parkeerplaats. We komen een ranger tegen en moeten over een hekje klimmen. De wandeling is gesloten vanaf 15 uur. Sommige late starters worden teleurgesteld weggestuurd. Ivm de sterke warme wind nemen ze geen enkel risico op bushfires. Heel fijn  natuurlijk. Wij heben hem gedaan,  de wandeling is heel mooi maar op het laatst kan je er niet meer van genieten. Bij de camper aangekomen hebben we lekker koude komkommer. Nou dat is pas echt genieten. Schoenen uit en nog een uurtje terug rijden.

DAG 34, woensdag 30 januari 2019, gereden 176,6 km
De afstanden in Tasmanië zijn niet groot, je rijdt het zo aan. Vandaag gaan we richting het noorden. De bay of Fires. Trouwens alle baaien zijn hier prachtig. Witte stranden en turquoise glashelder water. Door de points of interests (POI) van de wikicamp app komen we soms op plekken die je van te voren niet hebt bedacht. Bijvoorbeeld de blowhole bij Bicheno en de Elephant pas, een mooie omweg door de bergen. In St. Helens gaan we eerst kijken of de Big4 camping nog een plekje vrij heeft. Nadat we geboekt hebben rijden we naar de plaatselijke VVV voor wat tips voor vanmiddag. Natuurlijk de Bay of Fires en een waterval wandeling ( die we bij nader inzien morgen doen, dat ligt namelijk op de route van morgen). De bay of fires het uitzicht punt vonden we tegenvallen. Veel mooiere stukjes vind je in Binnabong bay en gewoon langs de weg. In de stad doen we de boodschappen en omdat we vroeg (16 uur) op de camping zijn doen we een wasje.