Strahan en het prachtige Gordon River en op weg naar Hobart

DAG 39, maandag 4 februari 2019, gereden 167,4 km
Wat hebben wij geboft gisteren met het weer. Vanmorgen is het 12 graden, de hemdjes worden ingewisseld voor t-shirts en voordat we gaan rijden kijken we nog even de Tas alert site voor weg afsluitingen ivm bushfires. Het ziet er goed uit, we gaan naar Strahan. We zijn nog niet koud een kwartier onderweg of we zien rook. Maar is het wel rook. We zetten het raam open en ruiken wel wat maar ook weer niet. Nog geen tien minuten later is het weg. Het is bewolkt als we deze prachtige route rijden en even later gaat het miezeren. Bij Queenstown gaan we tanken. Het lijkt wel een oud kopermijnstadje. We rijden door een prachtig berggebied naar Iron Blow lookout. Wat is dat gebied mooi zeg. Rotsen van allerlei kleuren van geel tot rood en alles er tussen in. Een ruig gebied waar dan ineens een groen krater meer is. We drinken hier koffie en genieten van het mooie uitzicht. Daarna gaan we naar Strahan. We rijden door de regenwouden met heel veel varens, we stoppen voor de lunch nog bij een lookout. In Strahan zelf gaan we eerst naar het Visitor Center. We boeken maar gelijk de Gordon River cruise voor morgen. Om 15 uur is er een zaag molen demonstratie. Gaaf om dat even te zien en wat een mooi houtsoort is Huon pine.  Rob en Wim zouden dit prachtig hebben gevonden. We struinen nog wat door het winkeltje waar ze alles, wat ze van dit hout gemaakt hebben,  verkopen. We gaan naar de camping hier vlakbij om in te checken dan kunnen we daarna nog weg voor een korte  regenwoudwandeling naar een waterval hier ook vlakbij. Het is een mooi gebied en na een uurtje waren we weer terug bij de camping.

DAG 40, dinsdag 5 februari 2019, gereden 0 km
Vanmorgen om 8.30 uur konden we aan boord van de Harbour Master van World heritage cruises. Een leuke ontvangst en we werden gebracht naar onze vaste stoelen. We maken kennis met een gezellig stel uit de buurt van Brisbane.We zijn vrij om over de hele boot te lopen gedurende de cruise. Een gezellige praatgrage kapitein, die ons doet denken aan een vriend van een neefje van Den, vertelt honderd uit alles over de omgeving. Over Hells  Gate en over Sarah island waar we later aan land gaan. We varen naar Gorden  River een prachtig regenwoud bestaande uit Huon Pine. Deze beschermde boomsoort komt alleen voor in Tasmanië. En door de olie die het uitstraalt houdt dat ongedierte weg. Het is een erg duur houtsoort omdat deze niet mogen worden gekapt is het zeldzaam. Er staan wat souvenirs een prachtig hobbelpaard voor rond de 5000 euro. Heel bijzonder gemaakt. Op Sarah Island krijgen we een gids die ons alles verteld over dit eiland waar begin 18e eeuw gestraften naar toe werden verbannen. De muren van de keuken en de cellen staan er nog. Later rond 1830 hebben gevangenen daar boten gebouwd 96 boten in 5 jaar tijd. Intressant verhaal en inmiddels staat er een buffetlunch klaar, het ziet er heerlijk uit. We gaan dieper de Gordon River op en stoppen nog voor een boardwalk door het regenwoud bij Heritage landing. Hierna varen we weer terug naar Strahan waar we een demonstratie krijgen van de Saw mill. Maar die hadden we gisteren al gezien. De luchten zijn blauwig van de neergeslagen rook van de bushfires bij Strathgordon. Op de camping is het weer tijd voor een wasje en het is prachtig weer.

DAG 41, woensdag 6 februari 2019, gereden 366,4 km
Vandaag weer een rijdag. Maar ook deze dagen horen bij de vakantie in Tasmanië. We rijden weer door het prachtige Queenstown waar de kleuren van de bergen ons steeds meer fascineren. We stoppen voor een mooie wandeling langs het sprookjesachtige Nelson Falls en rijden door het prachtige Franklin Gordon Rivers nationaal park met vele varens. We maken nog een wandeling naar een mooie suspensionbrug. En tot slot gaan we naar het net geopende Mount Field Nationaal Park naar Russel Falls  Het is gisteren open gegaan na de vele bushfires. We zien de helikopters nog vliegen met grote waterzakken vanaf het basecamp, maar Russel Falls is veilig. Als dat geen mooie rijdag is dan weet ik het ook niet meer. Om bijna 6 uur zijn we bij de camping in Hobart. Morgen wordt slecht weer voorspeld. Misschien een mooie dag om Hobart te verkennen. En vrijdag is er een woodenboatfestival, wat eens per twee jaar wordt georganiseerd. Een soort SAIL. Nou dat moeten we dan maar gaan beleven toch?

DAG 42, donderdag 7 februari 2019, gereden 76,5 km
Het heeft de hele nacht geregend en niet zo'n beetje ook. Ook nu regent het nog. Voor de camper is het een grote baggerpool. Ag gaat vragen of ze toch naar plaatsje 31 mag. Daar ligt veel meer grind. Gelukkig is dat geen probleem. Maar goed dat we niet naar Maria Island zijn gegaan, hoewel we dat heel graag wilden. Maar met dit weer kan je de wandeling niet eens doen naar Painted Cliff. Helaas, maar niet getreurd we hebben een extra dagje Hobart. We gaan op zoek naar een parkeerplek en dat valt nog niet mee. Genoeg garages maar daar kunnen we niet in. Ag had gelezen op Dunn place. Daar maar naar toe, helaas vol. We wachten netjes op onze beurt. Gaat er een auto weg willen wij er in schiet er ineens een vrouw uit het niets in dat plekje. Ag heeft nog geprobeerd vriendelijk te zeggen dat wij hier al 15 minuten wachten. Zegt ze. Ja je moet ook je richting aangeven. Nou laat maar. We wachten nog wel even, hebben geen zin in stampij. Gelukkig gaat er precies iemand weg waar wij staan. Eindelijk een plekje. We willen morgen ook naar de stad dus gaan maar gelijk bij het Visitor Center vragen waar wij het beste kunnen parkeren. We hebben een adres, morgen maar vroeg op, kunnen we de hele dag staan voor rond de 9 euro. We gaan de stad in, het is erg druk met de voorbereidingen voor het woodenboatfestival. Gezellig. We lopen de winkelstraatjes door en gaan nog naar Salamanca market. Heel veel barretjes maar weinig winkeltjes. Zaterdag zal het wel anders zijn als er markt is. Wij hebben besloten maar niet te gaan zaterdag . Wel jammer maar s-middags vliegen we naar Melbourne en Perth. En we moeten de camper nog inleveren, dus stel je voor dat het druk is op de weg. Dan zitten we in de stress. Nee dat doen we maar niet. We rijden voordat we naar de camping gaan nog naar Richmond een historisch plaatsje met een brug uit 1823. Prachtig ziet dat er uit. We sluiten de dag af met een Magnum. Inmiddels  is het weer aardig opgeknapt en geeft de temperatuurmeter alweer 31 graden aan.